Spierlengtetraining wordt in vakkringen ook wel biokinematiek genoemd en wordt steeds populairder. Geen wonder. De trainende persoon kan verbetering van de bewegelijkheid meestal al na een paar sessies aantonen. De holistische bewegelijkheidstraining herstelt de natuurlijke spanningverhoudingen in je lichaam. Van pijn met als oorsprong het spier-fascia-systeem kun je met spierlengtetraining afscheid nemen.
In de laatste paar honderd jaar is onze manier van leven drastisch veranderd. Onze voorvader moesten nog verzamelen en jagen om te overleven, maar tegenwoordig doen we het meeste zittend. We vormen ons lichaam met datgene wat we ermee doen. Als we de hele dag in een bepaalde positie zitten, dan past het lichaam zich aan. Spiergroepen worden korter en er ontstaan onevenwichtigheden in het lichaam. Tegelijkertijd verharden en verkleven onze fascia. Dat betekent: allerlei soorten beperkingen van de bewegelijkheid en pijn doen we onszelf helaas verregaand zelf aan. Aan de ene kant kan dat verschrikkelijk klinken. Aan de andere kant betekent het ook dat we het roer zelf in handen hebben. Met spierlengtetraining ga je dat tegen.
Voordat je met spierlengtetraining begint, is het handig te begrijpen, wat daarachter steekt en wat we met deze bijzondere soort van bewegelijkheidstraining willen bereiken.
Als we ons bewegen werken er altijd meerdere spiergroepen in een zgn. spierengroep samen. Rondom een gewricht zijn meestal meerdere spierengroepen actief. Als voorbeeld nemen we het heupgewricht. Op de achterzijde hebben we de heupstrekkende en op de voorzijde de heupbuigende spieren. Deze spieren vormen zo een groep. Om te kunnen bewegen moeten de spieren van een groep samenwerken. Bij het voorbeeld van onze heup ziet dat er zo uit: als we onze heup buigen spannen onze heupbuigende spieren aan. Tegelijkertijd ontspannen onze heupstrekkende spieren op de achterzijde van het lichaam. Als we ons economisch en zonder pijn willen bewegen is het nodig dat deze spierengroepen optimaal samenwerken. Door zeer eenzijdige activiteiten, zoals urenlang zitten, leidt het samenspel van onze spierengroepen daaronder. Het resultaat: we krijgen te kampen met allerlei klachten. Ons doel moet zijn om de natuurlijke spanningverhoudingen in de lichaam weer te herstellen.
Daarom gaan we eens kijken naar het "Tensegriteits-model". Het lichaam is een samenhangende eenheid. Het begrip "Tensegriteit" is oorspronkelijk afkomstig uit de architectuur. Het woord is samengesteld uit de begrippen "tension" (spanning) en "integrity" (integriteit, verbondenheid). Kort gezegd: spanningen in de gehele lichaam zijn van elkaar afhankelijk en hebben een onderlinge wisselwerking. Dat betekent: als een bepaald deel van het lichaam korter wordt verandert de gehele spanningverhouding. Als bijvoorbeeld onze voorste fasciaketen gespannen is bouwt ons lichaam een compensatiepatroon op. Pijn treedt dan vaak op aan de achterzijde van het lichaam (bijvoorbeeld rug of nek).
Bij spierlengtetraining voorkom je een onevenwichtigheid en de daarmee verbonden pijn.
Bij de spierlengtetraining worden niet afzonderlijke spieren, maar gehele spierengroepen c.q. spier-fasci-ketens in een onder spanning gehouden eindpositie gebracht. De daardoor getriggerde trainingsprikkel bewerkstelligt een lengtegroei van de spier. Dat is bij gebruikelijke rekoefeningen niet het geval. Na sommige oefeningen is het rekken erna te voelen, maar daadwerkelijk betreft het een statische krachttraining in de gewrichtseindpositie. Naast de spieren worden bij de spierlengtetraining vooral ook de fascia belast die om de spier liggen. Het gevolg is dat je gehele systeem soepeler wordt.
Voor iedereen. Wedstrijdsporters profiteren net zo van de training als iemand die 8 uur per dag kantoorwerk doet. De juiste uitvoering is daarbij een factor van doorslaggevend belang.
Hier moet je op letten:
Blijf actief!
Let erop dat je bij de uitvoering van de oefening altijd 'in control' blijft. De zwaartekracht of je STRETCH BAND mag nooit de controle over je beweging overnemen. Dat is belangrijk om je geleerde bewegingspatronen om te programmeren. De kracht in het lichaam komt daardoor weer in balans. Bovendien verminder je met een gecontroleerde uitvoering de kans op letsel. Tijdens activiteit zijn alle beschermingsmechanismen van je hersenen online. Je centrale zenuwstelsel staat niet toe dat je in een positie komt die je lichaam zou kunnen schaden.
Maximale gewrichtspositie
We zijn allemaal individuen en we hebben onderling verschillende mogelijkheden. Daarom moeten we ervoor zorgen dat de trainingseffectieve prikkel op de juiste plaats aankomt. Dat is altijd daar waar ons systeem de grootste spanning heeft opgebouwd. Op die plek bevindt zich ook de grootste beperking. Daarom moeten we altijd alle gewrichten van een aangestuurde groep spieren in de individuele maximale positie brengen. Dat schakelt ons compensatiepatroon, dat we in het dagelijks leven hebben geleerd, uit. Onze hersenen beslissen dan zelf op welke plaats de trainingsprikkel moet plaatsvinden. Namelijk precies daar waar deze het meest nodig is.
Te ingewikkeld? Geen zorgen. In onze oefeningsvideo's leggen we de uitvoering van de oefening meer gedetailleerd uit.