The long run - Anne Luijten

De Amsterdam Marathon heeft een bijzondere plek in het hart van topatlete Anne Luijten. In oktober 2023 liep ze hier de race van haar leven. Met een eindtijd van 2.26,36 kwalificeerde ze zich nét voor de Olympische Spelen van Parijs. Een herinnering die haar altijd bij zal blijven, en die deze marathon een extra betekenis geeft in haar loopcarrière.

Dit jaar is de voorbereiding anders dan normaal. Vijf weken voor Amsterdam liep Anne namelijk al de marathon tijdens het WK in Tokio. “We moeten een balans vinden,” vertelt ze, “genoeg prikkels om mijn vorm vast te houden, maar niet zóveel dat ik vermoeid of geblesseerd raak.”

Na Tokio nam ze een week volledig rust. Daarna volgden rustige duurlopen, later aangevuld met langere sessies van zo’n 25 kilometer waarin ook blokken dicht bij marathontempo verwerkt zaten. Drie weken voor Amsterdam draaide ze weer een vrijwel normale trainingsweek, al met iets minder kilometers: zo’n 140-155 in plaats van de gebruikelijke 185. Twee weken voor de race bleef het schema vergelijkbaar, met richting het weekend een eerste afname in omvang. De laatste week draait om taperen: kortere sessies van 30 tot 45 minuten, enkele tempoblokken, en veel aandacht voor herstel en oefeningen om fris aan de start te verschijnen.

Dat herstel speelt nu een nóg grotere rol dan normaal. Niet alleen van de trainingsarbeid, maar ook van een jetlag en een eerdere marathon. De RECOVERY PILLOW gaat altijd met haar mee: “Goed slapen is misschien wel het allerbelangrijkste.” Ook vertrouwt ze op de FASCIA GUN voor haar kuiten en de COMPRESSION BOOTS na zware trainingen. “Niets fijner dan even op de bank met een filmpje én tegelijk werken aan herstel.”

De grootste uitdaging in Amsterdam? Het juiste tempo vinden. Nog nooit eerder liep Anne twee marathons zo kort na elkaar, waardoor het lastig is om precies te weten in welke vorm ze verkeert. Maar ze weet ook dat mentale focus haar ver kan brengen. In 2023 beleefde ze dat op indrukwekkende wijze: halverwege de race, langs de Amstel, sloeg de storm toe. De regen en wind maakten het zwaar en ze dreigde uit de groep te vallen. Toch hield ze stand en vond ze in het tweede deel een zeldzame hyperfocus. In het Vondelpark twijfelde ze nog of ze tijd verloor – ze had maar tien seconden speling op de olympische limiet – maar haar tempomaker hield haar gerust. Het euforische moment toen ze het Olympisch Stadion binnenliep, toegejuicht door een volle tribune die haar naam scandeerde, staat in haar geheugen gegrift.

Op wedstrijddagen volgt Anne een strak voedings- en hydratatieplan. ’s Ochtends eet ze met moeite twee of drie witte boterhammen met vruchtenhagelslag, drinkt koffie en neemt Maurten 320. Tijdens de race vertrouwt ze volledig op haar bidons: elke vijf kilometer een slok, goed voor 60 tot 80 gram koolhydraten per uur.

Wat haar uiteindelijk het meest motiveert? Het moment van binnenkomst in het stadion, gedragen door het publiek. Voor deze editie heeft ze een helder doel: haar Nederlandse titel verdedigen.

Met haar vastberadenheid, ervaring en liefde voor het hardlopen kijkt Anne vol vertrouwen uit naar wat de Amsterdam Marathon haar dit jaar zal brengen.